Ζούμε ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα μία πολιτική πρωτοτυπία: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ναι μεν έχει χάσει τη μάχη του κόστους διαβίωσης των οικογενειών, ταυτοχρόνως όμως κυριαρχεί πολιτικά.
Από το Νοέμβριο του 2023 καταμετρήσαμε 23 κυβερνητικά μέτρα κατά της ακρίβειας. Απέτυχαν όλα. Το κόστος ζωής, δηλαδή η ακρίβεια στην αγορά και οι πάσης φύσης λογαριασμοί, διαρκώς αυξάνεται.
Κι ενώ το θέμα της ακρίβειας αποτελεί το πιο σοβαρό πρόβλημα σήμερα κατά την εκτίμηση των πολιτών, η απόσταση ανάμεσα στη Ν.Δ. και τα άλλα κόμματα παραμένει χαώδης. Κι ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για κυβέρνηση πέντε ετών, δηλαδή δεύτερης θητείας!
Δύο είναι τα αίτια αυτής της πρωτότυπης, αλλά και παράδοξης, πολιτικής κατάστασης: η ανυπαρξία κατάλληλης ηγεσίας στα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, καθώς και ο ίδιος ο αντιπολιτευτικός τους λόγος.
Αρχίζω από το δεύτερο αίτιο: η μέθοδος αντιπολίτευσης που ακολουθούν τα κόμματά της, τα κατατάσσει στους επαγγελματίες αρνητές. Σε όλα τα πολιτικώς ευδιάκριτα θέματα λένε όχι. Και ενίοτε με τρόπο τοξικό ή επαγγελματικώς θυμωμένο. Έτσι, όμως, δεν μπορούν να απευθυνθούν περίπου στο 75% των πολιτών, το οποίο μετά από τρεις συνεχόμενες καταιγιστικές κρίσεις (οικονομία, μεταναστευτικό, πανδημία) απαιτεί κοινή πολιτική λογική.
Το πρώτο αίτιο είναι ακόμα ισχυρότερο. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, στο ερώτημα περί της καταλληλότητας των αρχηγών των κομμάτων για να αναλάβουν το αξίωμα του πρωθυπουργού, οι απαντήσεις είναι σταθερές: 35-42% για τον κύριο Μητσοτάκη, οριακά πάνω ή κάτω από 10% για τον κύριο Κασσελάκη και οι υπόλοιποι δραματικά κάτω από 10%. Όσο κι αν κάποιοι, λίγοι πια, αυτοϊκανοποιούνται από το δόγμα «δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα», η ζωή έχει αποδείξει ακριβώς το αντίθετο. Κι ενώ αυτό ούτως έχει, οι ίδιοι οι πρόεδροι και οι ηγετικές ομάδες των κομμάτων αρνούνται να το δεχτούν και αποδίδουν τις ευθύνες για τα ποσοστά τους σε άλλα, εξωγενή αίτια.
Πάρα πολλοί πολίτες, από την πλευρά τους, κάνουν την εξής σκέψη: ενώ είναι δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν παρατηρούν τις «εναλλακτικές» λύσεις απογοητεύονται και επιλέγουν ως βέλτιστο το μη χείρον.
Η ίδρυση και η λειτουργία των ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ήλθε για να καλύψει το απόλυτο κενό στο χώρο του Κέντρου, αλλά και να ασκήσει αντιπολίτευση δημιουργική και σοβαρή. Και πάντως όχι αποσταθεροποιητική. Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου δίνουν στον πολίτη τη δυνατότητα να μας δώσει πολιτική δύναμη. Αποτελούμε μια ασφαλή δημοκρατική λύση. Πατριωτική και μεταρρυθμιστική.
