Ούτε μια εβδομάδα δεν απέμεινε για τις κάλπες της 9ης Ιουνίου. Το ερώτημα όμως παραμένει. Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν γιατί είναι σημαντικό να ψηφίσουν και ποια δικαιώματά τους θα προασπίσουν τα πρόσωπα που θα επιλέξουν να στείλουν στην Ευρωβουλή;

Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά αποχής των ψηφοφόρων στις προηγούμενες εκλογές και αν επαληθευτούν τα προγνωστικά για ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά στις φετινές εκλογές. Ωστόσο, ακόμη και αν δυστυχώς δεν ακούμε να συζητιέται η «ευρωπαϊκή ατζέντα» στα καθημερινά πάνελ, ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαδραματίζει κομβικό ρόλο στις ζωές και την καθημερινότητά μας και δη από το 2009 οπότε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας τροποποιήθηκαν στη σημερινή τους μορφή οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι συμπολίτες μας δεν πρέπει να παραμείνουν θεατές στις εκλογές. Πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτή είναι η στιγμή που είναι πρωταγωνιστές , με τη δύναμη της ψήφου τους. Ως εκ τούτου πρέπει να είναι ενήμεροι για το ρόλο της Ευρώπης και την επιρροή της στα εγχώρια τεκταινόμενα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί εποπτικό όργανο για την εύρυθμη λειτουργία της ίδιας της Ένωσης. Είναι αυτό που εκλέγει τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εγκρίνει τα υπόλοιπα μέλη της ως σώμα.

Έχει μάλιστα τη σημαντική δυνατότητα να καταθέσει «πρόταση μομφής», υποχρεώνοντας την Επιτροπή σε παραίτηση. Κατά καιρούς ακούγονται επικριτικά σχόλια για αυθαίρετη δράση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ένωσης και κατ’ ακολουθία τα κονδύλια, τις επιδοτήσεις και τις επιχορηγήσεις που δίνονται σε κάθε χώρα-μέλος, όπως και στην χώρα μας. Επομένως μόνο ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα αποτελείται από ισχυρές και δυναμικές προσωπικότητες θα μπορεί να επιτελέσει ουσιαστικό ρόλο στη λειτουργία της Ένωσης μέσω του ελέγχου της Επιτροπής.

Συχνά ακούμε τους εμπλεκομένους στη δράση των ενωσιακών οργάνων να αναφέρονται στο «φόβο» της Επιτροπής επί ερωτημάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Άλλωστε κάθε Ευρωπαίος πολίτης, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες, μπορεί να ασκήσει οποιαδήποτε στιγμή το δικαίωμα αναφοράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για κάθε θέμα που εμπίπτει στους τομείς δραστηριότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τον αφορά άμεσα. Κάθε αναφορά μπορεί να αποτελεί ατομικό αίτημα, παράπονο ή παρατήρηση όσον αφορά στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας ή έκκληση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την υιοθέτηση συγκεκριμένης θέσης για ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Τέτοιες αναφορές προσφέρουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δυνατότητα να κρούει τον κώδωνα σε οποιαδήποτε παραβίαση των δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών από κράτη μέλη, τοπικές αρχές ή άλλα όργανα.

Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το όργανο αυτό, εκτός από τα ανωτέρω εποπτικά του καθήκοντα, είναι συν-νομοθέτης της Ένωσης από κοινού με το Συμβούλιο. Κάθε Κανονισμός ή Οδηγία που επηρεάζει τις ζωές όλων μας εγκρίνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με βάση τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί με μία πρώτη ματιά να εδρεύει κάπου μακριά από την Ελλάδα και ενδέχεται να έχει επικρατήσει στη συνείδηση των ψηφοφόρων ότι η καθημερινότητά τους δεν επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από τη δράση του. Ωστόσο, όσο μακριά και αν βρίσκονται οι Βρυξέλλες χιλιομετρικά, οι αποφάσεις που λαμβάνονται εκεί αντηχούν άμεσα, μέσα στην πόρτα του σπιτιού μας, μέσα στα χωράφια μας, μέσα στον εργασιακό μας χώρο, μέσα στην τσέπη μας, μέσα στην πηγή των δικαιωμάτων που διεκδικούμε και μας ανήκουν. Χωρίς την αρμόζουσα εκπροσώπηση των Ελλήνων στις έδρες του Ευρωκοινοβουλίου, θα λαμβάνονται καίριες αποφάσεις που θα αφορούν άμεσα τους Έλληνες πολίτες και το μέλλον τους, αλλά θα έχουν ληφθεί ουσιαστικά ερήμην τους.

Αναδεικνύεται, συνεπώς, το πραγματικό διακύβευμα αυτών των ευρωεκλογών. Αυτό δεν είναι ούτε η «αποσταθεροποίηση» της κυβέρνησης όπως διατυμπανίζει η ΝΔ προσπαθώντας να διασπείρει το φόβο και κατά συνέπεια τη συσπείρωση των ψηφοφόρων της, ούτε φυσικά και η «ανατροπή» της κυβέρνησης, όπως διατυμπανίζει με τη σειρά της η αντιπολίτευση προκειμένου να επιτύχει τη δική της συσπείρωση ενισχύοντας, όχι το συναίσθημα του φόβου, αλλά το συναίσθημα του θυμού στους δικούς της ψηφοφόρους.

Οι Δημοκράτες όμως του Ανδρέα Λοβέρδου δεν εκμεταλλευόμαστε ούτε τις καταστάσεις ούτε τα συναισθήματα των συμπολιτών μας. Εμείς επικαλούμαστε την κοινή λογική, τη λογική δηλαδή του μέσου συνετού πολίτη, -όπως πολύ ορθά την περιγράφει ο Αστικός Κώδικας- και λέμε ότι το διακύβευμα αυτών των Ευρωεκλογών δεν είναι άλλο από το να στείλουμε στην Ευρώπη την «Εθνική Ελλάδος» την «κρεμ ντε λα κρεμ» των Ελλήνων Ευρωβουλευτών.

Ευρωβουλευτές που αγαπούν την πατρίδα τους και θέλουν να δώσουν μάχη για αυτή, ευρωβουλευτές που επιθυμούν να αναδείξουν την Ελλάδα και το θεσμικό ρόλο της, να ενισχύσουν τα συμφέροντά της, την οικονομία της και τη θέση της στο στερέωμα της εξωτερικής πολιτικής. Ευρωβουλευτές που θα είναι η εικόνα και η ομοίωση της πατρίδας μας στα μάτια της Ευρώπης. Της καλύτερης Ελλάδας που έχουμε μέσα μας. Ο δικός μας «χρυσός» που δεν αρκεί μόνο να λάμπει, αλλά και να είναι.