Τουρισμός

Ο τουρισμός αποτελεί μια από τις ναυαρχίδες των εσόδων της Ελληνικής οικονομίας. Τα ευοίωνα πρόσφατα αποτελέσματα με τις επιτεύξεις ρεκόρ επισκεπτών και εισπράξεων προσπαθούν σήμερα να τα αξιοποιήσουν πλασματικά τα κυβερνητικά στελέχη, γνωρίζοντας όμως ότι οι κίνδυνοι του υπερ-τουρισμού είναι μπροστά μας.  Ειδικότερα, καθώς αυξάνονται οι αρνητικές επιπτώσεις του υπερτουρισμού και του αντικτύπου του στην πολιτιστική κληρονομιά, πληθαίνουν οι τοπικές κοινότητες, οι ακτιβιστές, οι εμπειρογνώμονες αλλά και οι επιστήμονες που είτε αντιτάσσονται συνολικά στον τουρισμό (άρα και στη συναφή ανάπτυξη) είτε αναζητούν νέες λύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, έχει αναπτυχθεί ένας καινούργιος επιστημονικός προσανατολισμός που επικεντρώνεται στο να βρεθεί μια  νέα ισορροπία τουρισμού και ανάπτυξης. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου ο συνδυασμός φύσης και πολιτισμού είναι αναπόσπαστο μέρος του τοπίου, ο τουριστικός προγραμματισμός δεν πρέπει να εξαντλείται στην έννοια των διακοπών αλλά να αναφέρεται σε μια ολιστική βιωματική εμπειρία. Η βιωσιμότητα του ελληνικού τουρισμού εξαρτάται πλέον από τη στρατηγική στροφή του στην ανάπτυξη των ενναλακτικών  μορφών τουρισμού (οικοτουρισμός, αγροτουρισμός πολιτιστικός τουρισμός), την τουριστική εκπαίδευση των επαγγελματιών και εργαζομένων, τον αυστηρό έλεγχο της ποιότητας των παροχών, την αντιμετώπιση της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, τη συνεργασία μας με τα άλλες χώρες μέλη της ΕΕ. Σημαντικός παράγοντας θα πρέπει να είναι η σωστή προβολή της χώρας μας παγκοσμίως με έμπειρα και καταρτισμένα στελέχη. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνουμε: