Τα περιφερειακά νοσοκομεία που εξυπηρετούν το σύνολο των ασθενών κάθε νομού βρίσκονται υποστελεχωμένα από υγειονομικό προσωπικό, χωρίς τις απαιτούμενες υποδομές, με αποτέλεσμα να μειώνεται δραματικά η ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας στους ασθενείς. Αυτό οδηγεί στην ανάγκη διακομιδής τους σε άλλα νοσοκομεία όμορων ή και όχι νομών, τα οποία με τη σειρά τους βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, δηλαδή διαπιστώνεται απουσία βασικών ιατρικών ειδικοτήτων. Τα νησιά αλλά και η παραμεθόριος (λόγω γεωγραφικής θέσης) υποφέρουν από την απουσία απαραίτητων ιατρικών ειδικοτήτων αλλά και από την ανάγκη επειγόντων διακομιδών ασθενών.
Οι γιατροί που συνταγογραφούν, οι ασθενείς αλλά και οι φαρμακοποιοί έρχονται αντιμέτωποι όχι μόνο με βασικές ελλείψεις των φαρμάκων αλλά και με ένα παρωχημένο σύστημα, χωρίς μέριμνα για τη φαρμακευτική δαπάνη. Ο ΕΟΠΥΥ επιπροσθέτως έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στα διαγνωστικά εργαστήρια με τα οποία έχει συμβάσεις. Τα μικρομεσαία διαγνωστικά εργαστήρια είναι δέσμια του ΕΟΠΥΥ, αφού καλούνται να διενεργήσουν διαγνωστικές εξετάσεις με δικά τους έξοδα (αντιδραστήρια, εξοπλισμό, πληρωμή προσωπικού) και στο τέλος ο ΕΟΠΥΥ τους αποζημιώνει με τραγικά μειωμένα ποσά από τα καθορισμένα. Οι ιδιώτες εργαστηριακοί ιατροί έχουν φορτωθεί έτσι ένα υπέρογκο συσσωρευμένο τεχνητό χρέος, το οποίο οδηγεί τα ιατρεία τους σε κλείσιμο και σε κάποιες περιπτώσεις τους ίδιους σε μη συνταξιοδότηση. Οι πολλές προηγούμενες υπουργικές αποφάσεις για το θέμα δεν εφαρμόστηκαν.
Στο πλαίσιο αυτό, προτείνουμε: